Na maanden tegen een eenzame sok voor manlief hebben aangekeken, heb ik de breinaalden weer uit het stof gehaald, de wol uit de klauwtjes van het nieuwste gezinslid (rode kater) weten te redden, en ben ik dapper begonnen aan sok nummer twee.
Ik durfde niet te kijken naar de duizend andere projecten die nog onaf in de mand op mij lagen te wachten, maar om mezelf met de neus op de feiten te drukken heb ik er toch maar wat op de foto gezet.
BREIEN ZAL JE!
En terwijl ik naar deze projecten kijk, zit ik al weer met een oog op knitty te zoeken naar nieuwe leuke dingen, en me af te vragen of er ergens nog een goed maar makkelijk patroon voor een beenwarmer te vinden is (een sok zonder hiel en teen, zeg maar), en ook nog een blik op de agenda te werpen wanneer ik er weer eens tussenuit kan piepen om voor het eerst in duizend jaar weer een S&B avondje mee te maken.
En dan zie ik ook nog eens dat ik blijkbaar een keer had aangevinkt dat alle reacties door mij moeten worden goedgekeurd, waardoor ik veel te laat lees dat er gezellig in het park gebreid had kunnen worden, en wordt ik er dus gelijk ook aan herinnerd om weer even alle andere blogs langs te gaan om te kijken of iedereen nog leeft.
En dan is de vakantie over drie dagen ook al weer voorbij.
Poehee.
